به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «شیرازه»، به اصناف فرشتگان از دیدگاه نهج‌البلاغه می‌پردازیم:

فرشتگان مخلوقاتی بی‌نظیرند که در انواع و اصناف مختلف به انجام وظایف خود مشغول‌اند. در آیات و روایات به این اصناف اشاره شده و چهار گروه آن‌ها به شرح زیر است که در کلام مولا علی علیه‌السلام ذکر شده است: 

۱ـ عبادت‌کنندگان پروردگار

۲ـ حافظان و نگهدارندگان حساب اعمال مردم

۳ـ رسولان پروردگار به پیامبران

۴ـ حاملان عرش

علاوه بر این چهار گروه، در آیات به اصناف دیگری از فرشتگان نیز اشاره شده است، از جمله:

- مأموران عذاب امت‌های ظالم و سرکش

- امدادگران مؤمنان

- مدبرات امر و گیرندگان ارواح

همهٔ این فرشتگان را می‌توان در دسته مدبرات امر که تدبیرکنندگان امور جهان هستند، خلاصه کرد. 

سنت الهی بر این است که برای نشان دادن قدرت و عظمت خویش و تحقق اهداف و اغراض دیگر، امور جهان هستی را به وسیله فرشتگانی که سر به فرمان او هستند، اداره کند. این فرشتگان در اطاعت از خداوند هیچ گونه سستی، فتور، سهو و نسیان ندارند و هر یک از آن‌ها برنامه‌ای معین و منظم دارند و در واقع کارگزاران کشور بی‌انتهای حق هستند.

زمانی که انسان در مورد اصناف و انواع فرشتگان و کارها و برنامه‌های عظیم و گسترده آن‌ها می‌اندیشد، احساس حقارت و کوچکی می‌کند. در این عالم پهناور پر از کارگزاران حق و لشکریان خداوند، انسان به فکر می‌افتد که در چه جایگاهی قرار دارد.

اگر اطاعت و عبادت آن‌ها به این صورت است، پس اطاعت و عبادت من چیست؟ و اگر قدرت و توانایی آن‌ها به این شکل است، قدرت ما چه ارزشی دارد؟ این تامل، انسان را با عظمت عالم و آفریدگار آن آشنا می‌سازد و از طرف دیگر به حقارت و کوچکی او نسبت به برنامه‌های عظیم انسانی پی می‌برد.  

این درک خود یکی از فلسفه‌های وجودی فرشتگان و وظایف آن‌ها در نظام الهی است.

انتهای خبر/۲۲۴۲۲۴